Rozdział 50 :D

Lodo

Dziwne... Tini jeszcze nie wróciła... A jeśli to nie byli chłopacy? Co jeśli ktoś ją porwał, a my tak tu siedzimy jak gdyby nigdy nic... Podzieliłam się moimi obawami z dziewczynami. Najpierw się zaśmiały, ale wiedziałam, że też zaczęły się martwić. Wstałyśmy wszystkie i poszłyśmy do drzwi. Były otwarte na szeroko, a na progu leżała kartka.

Mamy ją. 

Jeśli chcecie ją zobaczyć, 

przynieście wszystkie słodycze na podany adres. 

Pospieszcie się albo jej nie zobaczycie. 

Numer zastrzeżony

Niżej podany był adres Facundo. Odetchnęłyśmy z ulgą, przebrałyśmy się z piżam, spakowałyśmy słodycze i poszłyśmy. Oczywiście poinformowałyśmy o tym brata Tini, żeby się nie martwił. Pół godziny później byłyśmy na miejscu. Zadzwoniłyśmy do drzwi. Otworzył nam tata Facu. Powiedział, że na górze coś na nas czeka. Poszłyśmy tam i zobaczyłyśmy kolejną kartkę. 

Znudziło nam się tu na was czekać.

Jesteśmy u Diego.

Z Tini jest coraz gorzej...

POSPIESZCIE SIĘ.

- Oni zwariowali?! - krzyknęła zdenerwowana Lara. - Samochodem to łatwo tam dotrzeć, ale pieszo! Przecież to prawie drugi koniec miasta! 

- Mam pomysł - uśmiechnęła się Mechi. - Niedaleko mieszka moja ciocia. Mogę pożyczyć od niej samochód. Chodźcie.

Poszłyśmy za Mercedes. Na szczęście jej ciocia jeszcze nie spała. Wsiadłyśmy do auta i pojechałyśmy do Diego. Jak ich w końcu dorwiemy, to poduszę każdego po kolei! To miał być nasz wieczór!

Tini

Oni są nienormalni! Cały czas opowiadają jakieś beznadziejne żarty, łaskoczą mnie i nie pozwalają mi zjeść nawet grama czekolady! Ale jedno muszę im przyznać - wcale się  nie nudzę, chociaż wolałabym teraz siedzieć z dziewczynami. 

- Wiem! - wrzasnął mi lekko pijany Samuel do ucha. - Zrobimy sesję zdjęciową, zostawimy dziewczynom jako poszlakę i pojedziemy do Ruggero!

- Tak! - wrzasnęli pozostali. 

Nie słuchali moich protestów, tylko wzięli aparat i zaczęli robić zdjęcia.

Diego zdążył nawet zrobić zdjęcie, jak całowałam się z Jorge! Potem porozrzucali te zdjęcia, ale zamiast napisać kartkę, nagrali film na laptopie. Oczywiście miałam grać ofiarę i nie musiałam bardzo udawać, bo wszyscy zaczęli mnie łaskotać. Później Jorge przerzucił mnie sobie przez ramię i wyniósł z pokoju, a oni zakończyli filmik. Cały czas się śmiałam. Xabi otworzył przed nami drzwi, ale Jorge przez nie nie przeszedł.

- Kochanie, czemu się zatrzymałeś? - zapytałam...

__________

I jak? :) Może być? 

Średnio mi się podoba :/ 

Nie wiem czy w tym tygodniu uda mi się dodać rozdział, bo codziennie mam jakiś sprawdzian, w sobotę połowinki *.* a w niedzielę jadę na kurs, a potem lecę na WOŚP XD

Spróbuję pisać po trochu codziennie i dodać jakoś w weekend, ale nie obiecuję 

Kocham Was <3