Rozdział 35

Kolejny rozdział dla Francesci Comello :)

Obudziłam się w gabinecie Esmeraldy. Na łóżku obok siedział Diego, a pani doktor tamowała mu krwotok z nosa. Podniosłam się i poczułam mdłości. Pobiegłam do łazienki i po chwili wróciłam na miejsce.

- Jak się czujesz? - zapytali jednocześnie.

- Dobrze, dziękuję. A ty? - zwróciłam się do Diego.

- Nie najgorzej.

- Dziękuję - powiedziałam, a on uśmiechnął się do mnie.

- No, jesteście wolni - powiedziała Esmeralda i otworzyła drzwi gabinetu. Poszliśmy każde w swoją stronę. W celi umyłam sobie twarz i ręce i usiadłam na łóżku. Znów poczułam się bezsilna. Godzinę później usłyszałam:

- Masz gości - podniosłam wzrok i zobaczyłam Leona, Annę, Fran i Marco. Łzy cisnęły mi się do oczu, ale nie chciałam przy nich płakać. Nie rozumiałam też, dlaczego nie mogę się z nimi zobaczyć w pokoju spotkań, tylko przez kraty... Pewnie chcą, żebym się przyznała.

- Viola! Viola! Kiedy wrócisz do domu?! Ja chcę żebyś wróciła! Violu, ja nie pójdę dopóki nie pójdziesz ze mną! Violetto, chodź z nami do domu - zaczęła płakać Annabeth. Tak bardzo chciałam ją teraz przytulić...

- Jak się czujesz? - zapytał zatroskany Marco.

- Mogłoby być lepiej - powiedziałam.

- Przyniosłam ci ciasteczka, ale nie pozwolili mi ich przynieść - powiedziała Fran smutnym głosem.

- Dziękuję...

- Violetto... Ja cię stąd wyciągnę. Obiecuję - powiedział Leon patrząc mi głęboko w oczy.

- Tylko nie rób nic głupiego, dobrze skarbie?

- Dobrze... 

- Koniec odwiedzin!

Przez kolejne kilka godzin miałam w uszach krzyk Anny, która nie chciała wracać beze mnie. 

Następnego dnia

Zjadłam śniadanie i trochę się ogarnęłam. O 10 mogłam wyjść na spacer, ale zrezygnowałam. Nie chciałam, żeby powtórzyła się sytuacja z wczoraj. Po obiedzie przyszedł do mnie mężczyzna w garniturze z teczką. Policjant wpuścił go do celi i poszedł.

- Dzień dobry. Nazywam się Rodrigo Espinosa, jestem adwokatem. Pani narzeczony do mnie zadzwonił - przedstawił się.

- Miło mi. Violetta Castillo - uścisnęłam jego dłoń.

- Może na początek mi pani powie, co się właściwie wydarzyło?

- No właśnie nic! Cały czas byłam z przyjaciółkami albo z Leonem w domu. Poza tym po co miałabym kraść biżuterię, skoro mogłam ją sobie kupić?

- Rozumiem... Zrobimy tak. Ja przejrzę nagranie, załatwię na jutro rozprawę i wyciągnę cię stąd, a pani niech się wyśpi. Obiecuję, że to będzie pani ostatnia noc w tym miejscu.

- Dziękuję panu bardzo - powiedziałam i uścisnęłam jego dłoń.

Powróciła do mnie nadzieja. Jeśli dobrze pójdzie, już jutro wrócę do domu! Do Leona i Annabeth!

Następny dzień

Wstałam, zjadłam śniadanie, ogarnęłam się i policjant zaprowadził mnie do radiowozu. Nie wiem, co zamierza zrobić mój adwokat, ale wierzę, że stąd wyjdę. Na sali rozpraw byli już jacyś ludzie, również dziennikarze. Zobaczyłam też Leona i Federico.Mam nadzieję, że dzisiaj nikt nie będzie bił się z policjantami.

- Proszę wstać, wysoki sąd idzie.

Na salę weszła starsza kobieta w todze. 

- Proszę usiąść.

Zaczęła się rozprawa. Mój adwokat walczył jak lew, ale to na koniec zostawił najważniejszy dowód. 

- Na nagraniu wydaje się, że kobieta zgarniająca biżuterię to moja klientka, ale to nieprawda! Proszę się dokładniej przyjrzeć - powiedział i powiększył obraz. - Wyraźnie widać, że PERUKA się zsuwa z głowy, a pod nią są czarne włosy. Po drugie - powiedział i przewinął kawałek - tu na nadgarstku widać mały tatuaż w kształcie serduszka. Pani Castillo takiego nie posiada, ale nie to jest tu kluczowe. Na dalszej części nagrania widać, że ta kobieta ma na twarzy MASKĘ - powiedział z satysfakcją i przewinął do tego momentu. Faktycznie widać było, że skóra twarzy różni się od skóry szyi, ale nie to zwróciło moją uwagę.

- Czy mogę coś powiedzieć?

- Tak, proszę - powiedziała sędzia. Wstałam.

- Na nagraniu w tle widać jeszcze jakiegoś mężczyznę - powiedziałam. Pan Espinosa jeszcze bardziej powiększył obraz, a ja wstrzymałam oddech. Znałam tego człowieka...

__________________________

Kto to? O.o

Obiecuję, że Viola już żadnych spięć z policją mieć nie będzie :)

Może faktycznie trochę... kryminalne, ale uwielbiam czytać kryminały *.*

Tak więc od następnego rozdziału postaram się wprowadzić coś intrygującego i ciekawego, ale zgodnego z prawem ;)